Witam!
We współczesnej, potocznej polszczyźnie roi się od przymiotników wartościujących. Każde opisywane zdarzenie, sytuacja musi być fantastyczna, super, rewelacyjna, niesamowita albo koszmarna, okropna, przerażająca, obrzydliwa etc. Dlaczego mamy taką skłonność? Kogo ona cechuje, czy większość z nas? Czy istnieje jakaś sprawdzona metoda uczenia swoich dzieci adekwatnego do rzeczywistych emocji formułowania wypowiedzi? I wreszcie czy historia języka notuje taki przypadek wcześniej?

Szanowni Państwo,
czy istnieje jakaś zasada lub zalecenie dotyczące miejsca zaimka się, gdy w zdaniu stoją obok siebie dwa czasowniki, z których jeden jest zwrotny? Kilka przykładów: „Nie mogę się doczekać jego przyjazdu”, „To nie będzie się ciągnąć w nieskończoność”.
Z góry dziękuję za odpowiedź i łączę wyrazy szacunku
Marek Piszczek

„Zrobić ci herbaty/herbatę?”, „Zrobić ci kawy/kawę?”. Która z form jest poprawna?

Dziękuję i pozdrawiam

Czy wyrażenie zrobić wejście (kalka angielskiego  make an entrance, np. On to dopiero wie, jak zrobić efektowne wejście) jest uznawane za poprawne? A podobne do niego  mieć wejście (np. Ale miała wejście, wszyscy na sali patrzyli tylko na nią)?

Z góry dziękuję za odpowiedź!

Szanowna Redakcjo,
chciałabym poprosić o rozwikłanie mojego problemu natury interpunkcyjnej. Mianowicie, poprawny jest wariant: „Nie mam się w co ubrać” czy też „Nie mam się, w co ubrać”? Wydaje mi się, że jest to utarty zwrot, wobec czego nie można mówić, o wprowadzaniu zdania podrzędnego do zdania składowego (?) „Nie mieć się” – w końcu czegoś takiego w polszczyźnie chyba nie ma. W każdym razie mogę się mylić, dlatego też proszę uprzejmie o odpowiedź.
Z wyrazami szacunku
Karolina S.

Dzień dobry.

Jestem ciekawa poprawności zbitek typu: wybrali się odwiedzić, poszli zrobić, iść pomagać, wrócił zmienić buty itd.

Kiedyś wyczytałam (chyba tutaj), że jest to bodajże rusycyzm, bo winno się wstawić by, gdy chodzi o język polski: wybrali się, by odwiedzić itd.

Troszkę to dziwnie brzmi dla ucha przyzwyczajonego do tych pierwszych rozwiązań.

Niestety nie mogę odnaleźć tej porady, a chciałam się upewnić, czy dobrze zapamiętałam, a jeśli tak, jaka reguła o tym mówi.

Bardzo dziękuję.

Witam!
Od jakiegoś czasu zaczynam dostrzegać, że w mediach używa się formy dogadać się – na określenie np. porozumienia stron w jakimś konflikcie. Trochę mnie to razi. Czy nie powinno się użyć raczej formy porozumieć się? Uprzejmie proszę o odpowiedź i z góry dziękuję.
Pozdrawiam, Paweł Kalinowski

Szanowni Państwo,
chciałabym zapytać o sposób różnicowania w tekście znaczenia słowa Meksyk – jest to jednocześnie nazwa państwa i miasta. Często spotkam się z zapisami miasto Meksyk (wydaje mi się sztuczny) lub Mexico City – to angielska nazwa, ale dlaczego mielibyśmy ją stosować, skoro mamy nasz polski odpowiednik? Co zrobić z takim prostym zdaniem: Uczył się w Meksyku i Berlinie, żeby jednoznacznie przekazać, że chodzi miasto, a nie państwo Meksyk?
Pozdrawiam serdecznie
Czytelniczka

Jak powinna wyglądać interpunkcja w zdaniu: Bać się nie boję, ale…

Z góry dziękuję i pozdrawiam
Dorota

W USJP w haśle ad acta znalazłem następujący przykład:

Istnieje obawa, aby – w związku z trudnościami – nie odłożono ad acta projektu budowy.

Intuicja i SPP PWN sugerują, że należałoby napisać:

Istnieje obawa, czy […] nie zostanie odłożony…
Istnieje obawa, że […] zostanie odłożony…

Podobne wątpliwości budzi konstrukcja:

Obawiam się, (czy) aby nie zrobił tego przede mną.

zamiast:

Obawiam się, że zrobił to (mógł to zrobić) przede mną.
Obawiam się, czy nie zrobił tego przede mną.